BAM! Ineens gebeurde het daar, inmiddels anderhalve week geleden op een zondag. Heerlijk weer de eerste hockeywedstrijd van het seizoen, ik wil aanzetten en pats! Ik scheur mijn achillespees! Ik wist meteen dit is niet goed, het voelde alsof iemand me schopte of vol in mijn rug liep, maar niemand in de buurt. Ik kon niet meer op mijn been staan of belasten en wist eigenlijk meteen, die achillespees is gescheurd. Ik wil graag mijn ervaring als klant eens delen en jullie dit proces laten zien, aangezien het een proces is wat voor ons voor een deel ook nieuw is.
Gelijk collega’s gebeld, huisartsenpost en spoed eisende hulp op zondagochtend. Inderdaad achillespees ruptuur, hoppa het gips in en volgende week terug bij de trauma chirurg. Op de SEH met de spoedarts daar nog net een echo kunnen maken, waarop de schade duidelijk zichtbaar was, eigenlijk wisten we het al vanuit het verhaal en testen. Ik ben nu klant en vond beeldvormend onderzoek in de vorm van een echo toch fijn om zelf de schade te zien, ook omdat ik voor mijn werk zelf echo’s maak.
Wat staat me allemaal te wachten?
Daar zat ik dan thuis met een been in het gips en de wetenschap dat ik mijn achillespees heb gescheurd. Nu mag ik wel zeggen dat ik verstand heb van dit soort blessures, maar de hoeveelheid vragen die ik nu zelf had, hebben me wel aan het denken gezet. Als ik al zoveel vragen heb met de kennis die ik heb, hoe zou dat zijn voor iemand die dit doormaakt zijn die de kennis niet of minder heeft.
Ik liep met vragen als hoe gaat dit traject eruit zien, hoe ga ik komende periode doorkomen, moet ik geopereerd worden of niet, wat wil ik zelf, wat gaat de arts adviseren.
Veel vragen waarbij ik echt zelf wat research heb gedaan en met mensen in gesprek ben gegaan die ervaring en kennis specifiek op het gebied van achillespeesrupturen hebben. Gelukkig heb ik collega’s die hier veel mee werken, we zien het momenteel veel in onze praktijk.
Wat gaan we nu doen?
Samen met mijn collega’s hebben we gekeken wat voor mijn situatie het beste zou zijn. Iedere situatie is anders, dus voor niemand kan hetzelfde plan het beste plan zijn. Daar komt bij wat wil je zelf en hoe zie je het zelf voor je als klant. Ik wist vrij snel ook door adviezen van mijn collega’s, geen operatie, resultaat is na 9 tot 12 maanden (bijna) hetzelfde. Oké dan liever zonder operatie.
Waar we tegenaan liepen is dat het beleid zonder operatie (het conservatieve beleid) ook niet echt eenduidig is, sterker nog, het verschilt denk ik per ziekenhuis.
Tijdens mijn afspraak bij de traumchirurg, 3 dagen na trauma, heb ik open met hem overlegd wat mijn wensen waren en hoe hij erin stond. Conclusie is dat we iets gaan afwijken van het standaard conservatief beleid in het desbetreffende ziekenhuis. Een beleid wat voor mij goed voelt en bewust is gekozen, omdat ik geloof in de nieuwe technieken en het zo snel mogelijk beginnen van een bepaalde vorm van revalidatie. 6 weken gips beperkt je in hoe snel je iets kan doen en ik ben echt van mening hoe sneller je iets gaat doen hoe beter.
Op dag 5 na mijn achillespees ruptuur ben ik gestart met training voor mijn benen binnen de mogelijkheden die kunnen, aangezien ik met een been in het gips zit. Na zo’n trauma nemen niet alleen de spieren in kwaliteit af die in het gips zitten, maar alles eromheen ook en dat is nou juist waar je wel wat mee kan doen. Zo gezegd zo gedaan, aan de slag en trainen binnen de mogelijkheden, in goed overleg wat kan wel en wat kan niet.
Het plan
We hebben gekozen in samenspraak met de arts voor een conservatief beleid en ook wij (ik als klant, de arts en mijn collega’s) gaan iets doen qua conservatief beleid wat we nog niet eerder gedaan hebben.
Ik zit twee weken in het gips en daarna ga ik aan de slag met de VACOped revalidatie schoen. Deze VACOped zorgt ervoor dat ik eerder kan belasten en eerder aan de slag kan met fysiotherapie en training wat voor mij erg van belang is, omdat ik graag met mijn revalidatie aan de slag wil.
De uitdagingen van nu
Qua pijn valt het eigenlijk mee tot nu toe, ik heb wel pijnstillers maar ik ken wel dingen die meer pijn doen. Ik loop vooral mentaal tegen dingen aan. Je bent gewend om zelfstandig dingen te doen en te kunnen en dat gaat nu even niet. Ik heb moeite om dat te accepteren.
Ik begon mijn verhaal dat ik graag mijn ervaring wil delen met jullie en jullie dit proces wil laten zien. We gaan mijn volledige traject aan jullie laten zien en gaan aan de slag met het ontwikkelen van een protocol op het gebied van achillespeesrupturen.
Ik ga jullie op de hoogte houden van mijn proces!
Jip
